Taşlıca Köyü
İlçenin kuzeyinde 25 km uzaklıkta bulunan bir köydür. Köye 5 km uzaklıkta “kadılı” adıyla bilinen bir mezrası daha vardır. Köyün tarihçesi 1520 yıllarına kadar uzanmaktadır. Başbakanlık Osmanlı arşivlerindeki kayıtlara göre nüfusu; 1520 yılında 75 kişi, 1547 yılında 109, 1613 yılında 109’dur. Köyün ilk tapu tahrir kayıtları 1546 yılında yapılmıştır. Hazine kayıtlarında (1521 yılı arapça vakfiyesinin tercümesinde) Kotanı köyü Kokaç olarak adlandırılmıştır. Bir rivayete göre köye Gaziantep’ten geldikleri söylenen, Ali bey, Veli bey ve Osman bey adlarında üç kişi yerleşmiştir. Şu andaki köy halkı bu üç kişiden çoğalmıştır. Köyün eski ismi Kotanı’dır. Bu isim 27 Mayıs 1960 tarihinden sonra çevrenin çok taşlıklı olması yüzünden “Taşlıca” adıyla değiştirilmiştir. Taşlıca köyü İlçenin en çok hayvan yetiştiren köylerinden birisidir. Besicilik olayı köyde o kadar yaygındır ki halkın bir kısmı bu işi Amasya’nın Suluova ilçesinde daha modern usullerle yapmaktadır. Hayvancılığa bağlı olarak tarım da yapılmaktadır. Buğday, arpa, fiğ, mercimek gibi ürünler yetiştirilmektedir. Köyün diğer geçim kaynağı halıcılıktır. Bu tezgahlarda “hereke” tipi halı dokunmaktadır. Köy nüfusunun çoğu yurt dışında ustalık ve kalfalıkla geçimini sağlamaktadırlar. Ayrıca İlçenin birçok büyük esnafı da bu köydendir. Köyün kuzeyinden geçen “ulusu” adıyla bilinen bir dere vardır. Bu dere boyunca çayırlık alanlar bulunmaktadır. Özellikle köye ait büyük bir çayır vardır. “koramaz” adıyla bilinen bu çayırdan elde edilen gelir köyün çeşitli ihtiyaçları için harcanmaktadır. Köye 10 km uzaklıkta ve 1650 rakımlı bir de yaylaları bulunmaktadır. Yaylanın eşsiz doğası yaz aylarında yaylaya çıkan köylülerin en büyük zevkidir. Yaylada hayvancılık da yapılmakta ve doğal yollardan süt ve süt ürünleri elde edilmektedir. Yaylada 40 kadar hane yaşamaktadır. Yaylanın doğal suları olan kızılkıpar, yassıman, yedipınar gözü, tasgöz vb. Sularının doyumsuz içme tadı ve özellikle yaz aylarında buz gibi suyu vardır. Köyün ikliminin oldukça sert olması nedeniyle sebze tarımı pek yapılamamaktadır. Ancak dere kenarlarında ve sulanabilir alanlarda patates yetiştirilmektedir.